Έκθεση
Σύμβολο της διαίρεσης της Ευρώπης, το Τείχος του Βερολίνου ανεγείρεται τον Αύγουστο του 1961 από τη ΛΔΓ για να ανακόψει τη δημογραφική αιμορραγία και τη φυγή των κατοίκων του Ανατολικού Βερολίνου στη Δύση. Το «Τείχος της ντροπής», όπως αποκαλείται τότε στον δυτικό κόσμο, θα αποκόψει τελείως τα δύο κομμάτια της πόλης. Σχεδιασμένο κατά τα στρατιωτικά πρότυπα και εξοπλισμένο με παρατηρητήρια, προβολείς και συρματοπλέγματα, το Τείχος αντανακλά την αδυναμία Δυτικών και Σοβιετικών να επιλύσουν το ζήτημα του Βερολίνου και να δώσουν τέλος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την υπογραφή συνθήκης ειρήνης. Η Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Συνέλευση δεν αργεί να αντιδράσει.
Στις 10 και 11 Οκτωβρίου 1961, η Επιτροπή Πολιτικών Υποθέσεων της Συνέλευσης συνεδριάζει συμβολικά στο Δυτικό Βερολίνο. Στην πραγματικότητα, τα μέλη της Συνέλευσης δεν έχουν τη δυνατότητα να παρέμβουν άμεσα και να σταματήσουν την κατασκευή του Τείχους. Παρ’ όλα αυτά, επιθυμούν να εκφράσουν την αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας προς τους κατοίκους του Βερολίνου. Ο Πρόεδρος Χανς Φούρλερ, σε δηλώσεις του σχετικά με την κατάσταση της πόλης, αποκαλεί το Βερολίνο «σύμβολο της ελεύθερης Ευρώπης». Μια εβδομάδα αργότερα, η Συνέλευση πραγματοποιεί δημόσια συζήτηση στην ολομέλεια για το ζήτημα του Βερολίνου. Στη συζήτηση αυτή, οι ομιλητές διαμαρτύρονται ομόφωνα για την κατασκευή του Τείχους και καταδικάζουν τις επιθέσεις κατά της ελευθερίας από το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας.
Το παρών στις συζητήσεις δίνει ο Βάλτερ Χάλσταϊν, Πρόεδρος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ο οποίος στηρίζει τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης αναφορικά με την καταδίκη όσων συμβαίνουν στο Ανατολικό Βερολίνο.
