Mengen tradities

In deze tijd en leeftijd zijn de grootste hoofdsteden van de wereld echte metropolen: samenwerken van nationale, religieuze en culturele gemeenschappen als medebestaande, delen en uitwisselen van tradities. Nieuwe muziektrends, exotisch cuisines, lavish festen: een rijke maatschappelijke mix biedt kansen voor smaak, zie, horen en ervaren elke dag 'een beetje alles'.

Een meer gediversifieerde mix van culturen dan die van Londen is nauwelijks voorstelbaar.

Als een van de meest uiteenlopende steden in de wereld telt Londen ongeveer 40% van de immigreerde inwoners, sprekende 300 talen. In 1948 hebben de Caribische gemeenschappen na de aankomst van het HMT Keizerrijk Windush in grote aantallen Caribische gemeenschappen gevestigd: een troopschip dat meer dan 1,000 passagiers uit Jamaica vervoert. De Sunset Club in Soho, die in deze foto is getoond, was een belangrijke plaats voor de gemeenschap om elkaar te ontmoeten en met andere Londongers samen te werken. De club was tot de vroege uren bekend om jazzz te spelen en won algemeen bekend als locatie voor het meisjesoverleg van de eerste stalen band van het Verenigd Koninkrijk.

Sterke migrantengemeenschappen verlaten vaak een duidelijk merkteken op de districten waar zij leven, zoals blijkt uit de bijnamen zoals „Irishtown”, „Little Italië” en „Chinatown”.

De eerste Chinatown heeft zich ontwikkeld in Liverpool in de jaren 1830, rond migranten die in intercontinentale handel en scheepvaart betrokken zijn. Later bleek China in Londen, Manchester, Parijs, Amsterdam, Den Haag, Berlijn, Antwerpen en San Francisco. Hoewel sommige van deze wijken Chinees-grote tempels en toegangspoorten vertonen, worden ze niet altijd gekenmerkt door bouwkundige eigenschappen. Ze hebben eerder onderdak geboden aan specifieke bedrijven, restaurants en winkels. Chinatown is waarschijnlijk meer dan strikt Chinees en is aanloophavens voor toeristen en foodies die op zoek zijn naar authentieke aroma’s.

De Litouwers die nu en in het verleden in de Verenigde Staten wonen, zijn via culturele initiatieven aan huis gebleven in plaats van in specifieke wijken te verzamelen.

Numismatist, filatelist, etnograaf, curator, kunstenaar en arts Alexander Mykolas Rackus was een sleutelfiguur in de geschiedenis van de Litouwse diaspora. Hij is in 1893 geboren in de buurt van Kaunas, maar hij is naar de VS geëmigreerd in 1910, waar hij afstudeerde van een medische school met een BV in een operatie. Racki was lid van verschillende culturele organisaties en was betrokken bij de redactie en het drukken van Litouwse publicaties. In 1917 werd hij lid van de Litouwse Numismatische en Historische Vereniging van Chicago. Zijn particuliere collectie verliep echter ver buiten de numisaties, met duizenden publicaties, vlaggen, badges, uniformen en foto’s waaruit het culturele leven van Litouwen-Amerikanen blijkt. Deze poster herdenkt de erkenning van Litouwen door de Verenigde Staten, met een Litouws museum en een Liberty Bell (een Amerikaans geschenk aan Litouwen), in het midden, en de voorzitters van de twee landen in de lagere hoeken.

Met elkaar verbonden door cultuur, tradities en taal, de Roma — een van oudsher rondtrekkende etnische groep die voornamelijk in Europa en Amerika woont — vormen sterke gemeenschappen in de hele wereld, met name in Oost-Europa.

In Servië en de Balkan leven verschillende groepen Roma, elk met hun eigen gebruiken, tradities, dialecten en religies. De verschillen zijn het gevolg van het feit dat de Roma geen geïsoleerde sociale en culturele eenheid zijn: zij hebben altijd deel uitgemaakt van zowel hun eigen gemeenschap als de natiestaat waar zij wonen. De gemeenschappen hebben de gemeenschappelijke historische en taalkundige achtergrond en sommige van hun culturele kenmerken overlappen elkaar.

De belangrijkste vakanties van de Roma in Vranje (Zuid-Servië) zijn Vasilica en Đurđevdan. Đurđevdan wordt ook door de Serviërs gevierd, maar de Roma hebben het fest hun speciale aandacht gegeven. Vasilica wordt beschouwd als een originele Roma-vakantie en daarom een essentieel onderdeel van hun culturele identiteit.