Wystawa
W drugiej połowie XIX wieku miała miejsce eksplozja mediów drukowanych, takich jak gazety, powieści, dzienniki, rysunki, prace graficzne i ilustrowane książki. Na okładkach książek i ekslibrisach często pojawiały się kręte linie i inspirowane naturą motywy secesyjne.
W całej Europie wydawano magazyny i czasopisma o tematyce artystycznej i dekoracyjnej, wśród których były Llibre d'Horas, Ver Sacrum, The Savoy, La Plume, Dekorative Kunst i Jugend. Ostatnia z wymienionych pozycji to popularny i kształtujący trendy w owym czasie tygodnik kulturalny wydawany przez Georga Hirtha, od którego nazwę wziął ruch Jugendstil. Na niewielu, maksymalnie dwudziestu, stronach prezentowano modne ubrania, literaturę i twórczość Hugo Hoppnera (Fido), Emila Hansena (Nolde), Ernsta Barlacha i Petera Behrensa.
Wszechstronny niemiecki artysta i ilustrator Hans Christiansen (1866-1945) tworzył wyraziste projekty okładek z charakterystycznymi pisanymi ręcznie literami. Urodzony we Flensburgu Christiansen w 1895 r. przeprowadził się do Paryża, by studiować na Académie Julian. Do roku 1902 należał do darmstadzkiej szkoły artystycznej. Poza grafiką, zajmował się projektowaniem tapet, tkanin dekoracyjnych, ceramiki i witraży.
_'Pracę artysty staram się pojmować najszerzej jak to możliwe – chcę malować portrety, ale mogę również zaprojektować mebel; rysuję karykatury, ale też tapety, plakaty; projektuję witraże, ale czasem też parawany.' _Hans Christiansen
Ważną postacią w ilustracji epoki wiktoriańskiej i ruchu estetycznym był w Anglii Aubrey Beardsley (1872-1898). Beardsley, który pochodził z nadmorskiego angielskiego Brighton, za namową Edwarda Burne-Jonesa (1833-1898) w 1892 r. przeprowadził się do Paryża. Jego reputacja ugruntowała się dzięki ilustracji przedstawiającej Salome trzymającą głowę Jana Chrzciciela, która została opublikowana w pierwszym wydaniu The Studio.
Przepełnione erotyzmem ilustracje Beardsleya, wykonane piórem i atramentem, oddawały ducha dekadencji końca wieku i były kojarzone z kwartalnikiem artystycznym The Yellow Book. Zakończyło ono działalność w 1895 r. po procesie i aresztowaniu Oscara Wilde’a, które miały wpływ na wszystkie osoby z jego kręgu. Kariera Beardsleya została tragicznie przerwana przez jego śmierć – zmarł na gruźlicę w wieku zaledwie 25 lat.
Pod koniec XIX wieku dominującym środkiem wyrazu w komunikacji masowej w Europie stały się plakaty i reklama. Dzięki nowo opracowanemu procesowi litografii opartemu na trzech kamieniach możliwe było uzyskanie olśniewających kolorów. Reklama stała się popularnym nośnikiem dla wielu artystów, takich jak Leonetto Cappiello (1875-1942) i Alfred Choubrac (1853-1902).
Francuska belle époque znalazła wyraz w plakatach Henri Toulouse-Lautreca (1864-1901) i Julesa Chéreta (1836-1932) – obaj inspirowali się japońskimi drukami ukiyo-e. Chéret był malarzem i litografem uznawanym za mistrza sztuki plakatu w czasie belle époque.
Więcej prac Chéreta można obejrzeć na tej tablicy Pinterest.