- Wystawa: Oblicza Europy
- W stronę abstrakcjonizmu
Ruchy artystyczne końca XIX wieku, takie jak symbolizm, były kontynuowane w wieku XX obok nowych radykalnych modernistycznych nurtów. Przemiany zachodziły równocześnie w innych dziedzinach sztuki, w tym w literaturze, poezji, muzyce i filozofii.
Ważnym ośrodkiem sztuki awangardowej był Bukareszt, co potwierdza ten kubistyczny portret poety Ilarie Voronki pędzla rumuńskiego artysty Victora Braunera.
Społeczny i artystyczny establishment czasem niechętnie widział nowe style w sztuce. Maine Jellet po powrocie do Irlandii z Paryża, gdzie uczyła się u kubistów, pokazała swoje niefiguratywne obrazy i została skrytykowana, jednak pozostała zwolenniczką abstrakcji i modernizmu.
W okresie międzywojennym wielu artystów inspirowało się nadal społeczeństwami swoich krajów. Cypryjski artysta Adamantios Diamantis obwieścił miłość do wiejskich tradycji w obrazie Plantatorzy, 1932-33.
W Luksemburgu ekspresjonista Joseph Kutter wykorzystywał klaunów do wyrażania swoich lęków.
Wśród nowych nurtów artystycznych, które wyrosły po drugiej wojnie światowej, były chociażby op-art, pop-art, konceptualizm, antysztuka i performance. Pop-art był jednym z najradośniejszych z tych ruchów. Estońska artystka Malle Leis znana jest z uderzających kolorowych obrazów, wśród których widoczna jest żywa interpretacja pop-artu, pełna jaskrawych kolorów i kwiatów.