Wschodzące gwiazdy

Podobnie jak sztuka, kultura ludowa niesie ze sobą znaczne ślady migracji. Wiele znanych nazw z branży muzycznej, filmowej i rozrywkowej dokonało migracji i zmieniło się.

W latach 1930. Hollywood był miejscem docelowym dla zainteresowanych podmiotów i aktorów z całego świata. Niewiele z nich udało się jednak w sposób, w jaki zrobił to Greta Garbo.

Greta Lovisa Gustafssonem to córka robotniczego robotniczego, który dorastał w Sztokholmie slumsów. Po studiach teatralnych i pierwszej znaczącej roli w Szwecji, reżyserzy filmów Mauritaza Stiller nazwała jej „Garbo” i zabezpieczyła umowę ze spółką Meto-Goldwyn-Mayer. W Hollywood, eterreneal i tajemnice, podbiły serca zarówno występy studyjne, jak i widownię. Stała się ona jedną z najsłynniejszych gwiazd na ryku, która jest najbardziej ukochowana za heroiczną i często skandaliczną role (Mata Hari, 1931; Queen Christina, 1933).Po dziesiątkach lat na ekranie, w 1990 r. zmarła w Nowym Jorku, w Nowym Jorku.

Polski reżyser Krzysztof Kieśłowski również był nazwą gospodarstwa domowego w przemyśle filmowym. Nigdy nie pasuje do konstrukcji kategorii, Kieśłowski rozumie, co to znaczy być migrantem. W dzieciństwie rodzina przemieszczała się we wschodniej Polsce z powodu problemów zdrowotnych ojca i groźby wybuchu drugiej wojny światowej. Ostatnie lata, które miały miejsce w Kiejsku, są równie ważne w tym kontekście, ponieważ działalność artystyczna nr 1980s/90s miała siedzibę głównie we Francji. Granice i działania nie miały jednak wpływu na jego misję: udostępnianie doskonałych filmów na temat życia codziennego w całkowitej wolności artystycznej.

Za pomocą perłowobiałego uśmiechanego uśmiecha się przekłuwania oczu, nakłuwania włosów i stylistycznego stroju, podczas gdy ten mężczyzna eksgranie Rudolph Valentino o jakości gwiazdkowej. Ale Carlos Gardel, był uznanym na świecie artystą z własnej firmy.

Urodził się w Tuluzie do niezamężnej odzieży, Charles Romuald Gardès był naznaczony piętnem dziecka jako dziecka urodzonego poza związkiem małżeńskim.

W poszukiwaniu lepszego życia jego matka zabrała go na pokład WSS Don Pedro, który przepłynął do Buenos Aires na początku 1893 r. „Carlos” zdobył narodową sławę jako muzyk z tango-cancións. Po sprzedaży ponad 10.000 Mi noche triste, mieszka w Ameryce Łacińskiej i w Europie, a następnie wyładował umowę o film z Paramount Pictures. Wykorzystał swoje umiejętności śpiewające w Cuesta abajo (1934) i El día que me quieras (1935)

Inez Lauder Maclaren zbyt pozostawił jej dom w Szkocji, aby Stany Zjednoczone szukały sławy i majątku na tym samym poziomie. Jako artystka muzyczna, pierwsza wystawała fale w swoim nowym rodzinnym mieście, Chicago. Jednak Hiszpania stałaby się décor o jej największych sukcesach: „La Janqui” ze względu na jej anglorak, po czym zwiększyła się, że cała sytuacja była i była wykonywana w wielu nowych klubach nocnych, które były otworzone – zakłady o wysokiej klasie obowiązkowej z obowiązkową tuksedo i szampan. Pobudzana przez popularność amerykańskiego kina upowszechniającego „amerykański styl życia”, La Yanqui okazała się szkocka, na międzynarodowej gwiazdzie odmiany teatralnej.