- Wystawa: Nagroda im. Sacharowa – Parlament Europejski i prawa człowieka na świecie
- Statut Nagrody im. Sacharowa
Statut Nagrody im. Sacharowa, uchwalony w lutym 1988 r., przewidywał nagrodę pieniężną w wysokości 5000 ECU, czyli europejskiej jednostki walutowej. Do nagrody może być nominowany każdy, niezależnie od narodowości i miejsca pochodzenia. Parlament zobowiązał się również ułatwiać publikację pisemnych prac laureata nagrody. Początkowo każdy kandydat do nagrody musiał uzyskać poparcie przynajmniej 25 posłów. Następnie Komisja ds. Politycznych Parlamentu przedstawiała Prezydium trzech kandydatów, w razie potrzeby konsultując się z samym Sacharowem. Prezydium wybierało zwycięzcę, który otrzymywał nagrodę z rąk przewodniczącego Parlamentu podczas posiedzenia plenarnego. Z biegiem lat wysokość nagrody rosła i obecnie wynosi ona 50 000 euro. Nagroda jest wyrazem uznania dla dokonań osób, które walczą o ochronę praw człowieka na całym świecie.
Nie była to jednak jedyna zmiana. W 2003 r. znacząco zmienił się także statut Nagrody im. Sacharowa. Większość zmian zaproponował niemiecki poseł Elmar Brok, ówczesny przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych, Praw Człowieka, Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Reforma statutu dotyczyła przede wszystkim zakresu nagrody. Postanowiono przyznawać ją za szczególne dokonania (dzieła intelektualne lub artystyczne, zaangażowanie w jakąś sprawę lub działania na jakąś rzecz) w dziedzinie obrony praw człowieka i podstawowych wolności, a w szczególności prawa do wolności słowa. Nagrodą miały być także honorowane działania na rzecz ochrony praw mniejszości, przestrzegania prawa międzynarodowego publicznego czy rozwoju demokracji i praworządności.
Wprowadzono możliwość zgłaszania kandydatur przez grupy polityczne, natomiast posłowie we własnym imieniu mogą poprzeć tylko jedną kandydaturę. Odtąd to Komisja Spraw Zagranicznych Parlamentu miała przedstawiać Konferencji Przewodniczących (składającej się z przewodniczącego Parlamentu i przewodniczących grup politycznych) troje kandydatów, spośród których wyłaniano zwycięzcę. Jako że w wyniku kolejnych rozszerzeń Unii Europejskiej zwiększyła się liczba posłów, wszystkie kandydatury do nagrody muszą teraz uzyskać poparcie czterdziestu posłów.